Dit keer wat sneller een verhaaltje

Aangezien er wat mensen zijn die elke dag ongeduldig op de site kijken of we al weer iets geschreven hebben, hier wat eerder een verhaaltje ;)

Zoals jullie hebben gelezen zijn we naar het circus geweest! Het was bij een school waar kinderen door internationale mensen les krijgen in dans, muziek en circus. 11 jongeren in de leeftijd tussen de 14 en 18 (schat ik) verzorgde de act en 4 jongeren zorgden voor de muziek. Het was een leuke show en je zag de jongeren genieten en hard hun best doen. Erg leuk om zo een avondje uit te zijn!
De volgende dag zijn we in de bus gestapt naar Phnom Penh. De ene keer zit je voor 38$ p.p. in een minivan met 18 man en de andere keer zit je voor 4$ in een grote bus met airco en wifi. In Phnom Penh stond een tuk-tuk driver met een bordje met onze namen op ons te wachten. Mr. Sa was een vriendje van Mr. K.O. en was blij dat hij door ons wat geld binnen kon slepen. Hij begon al gelijk over waar we de volgende dag allemaal heengereden wilden worden en we moesten een prijsje bedenken dat goed voor hem was en goed voor ons. We wisten dus al gauw waar we de volgende dag aan toe zouden zijn. Maar eerst gingen wij na aankomst even de stad verkennen. De sfeer die er hing moesten we erg aan wennen. Het is een onwijs drukke stad, je hebt het gevoel dat je alle spullen dicht bij je moet houden, er zijn veel bedelaars en alleenstaande westerse mannen lopen er genoeg met te jonge Aziatische meisjes en er zijn er nog een hoop die op zoek zijn. Een hele andere stad dan we gewend waren dus. We zijn al gauw ergens gaan zitten op een dakterras om van ons biertje te genieten en de stad wat meer te kunnen overzien. De volgende dag zijn we door Mr. Sa naar de Killing Fields gebracht. Je koopt automatisch een ticket met audiogids in je eigen taal. Het gebied zelf zag er op het eerste gezicht niet indrukwekkend uit, maar wanneer je begint te luisteren naar het verhaal krijg je steeds meer kippenvel over je lichaam. Het feit dat er een kwart van de bevolking is vermoord in de tijd van de Khmer Rouge, dat kinderen/baby's werden vermoord door ze bij de benen te pakken en tegen een boom aan te slaan en nog meer van die gruwelijke verhalen maken een grote indruk. Ook wanneer je rondloopt zie je beenderen in de grond omhoog komen en ook lappen stof zwerven nog rond. Deze komen door de regen nog altijd omhoog uit de grond. Vanuit de Killing Fields zijn we naar het Tuol Sleng gevangenis gebracht. Dit is de plek vanwaaruit de mensen naar de Killing Fields zijn gebracht als ze al niet vermoord waren in de gevangenis. Ook daar kreeg je al gauw een beeld van de ellende die ze hier in Cambodja nog maar 40 tot 35 jaar geleden hebben moeten doorstaan.
De volgende dag zijn we gauw weer uit Phnom Penh vertorkken op weg naar de zee. Hier in Kep voelen wij ons beter thuis. Een vakantieoord voor de locals die alle stoepen bezetten met hele groepen op een kleed omringt door grote koelboxen en een hele boel eten. Zelfs de rijstkokers nemen zij mee om gezellig met familie en/of vrienden te picknicken. Ook op het strand zie je iedereen genieten van elkaar en de plezier in de zee. Hier in Kep voelen we ons meer dan welkom en kun je niet anders dan genieten. Maar genieten doen we hier niet alleen van zon, zee strand, maar ook van de kleine fietstochtjes en het heeeerlijke eten! Er is hier een krabmarkt (Kep betekent namelijk krab) en elke dag komen hier bootjes aan met een hoop verse vis. De dagen hier hebben we dan ook zitten smullen van de grote garnalen, elke keer weer op een andere manier bereid en met een andere marinade, maar allemaal even lekker!
Vanmiddag zijn we met de fiets richting het National Park gegaan en hebben we lekker een wandeltocht van 10 km door de bergen en de natuur gemaakt. Een wijze les voor de volgende keer? Doe dit vooral niet op slippers! Dit gaat namelijk prima, totdat je je teen open stoot aan een steen (aldus Chris). Maar met een klein servetje en een takje is dit prima te verbinden als je geen pleisters bij hebt.
Vanavond gaan we natuurlijk weer naar ons favorietje restaurantje om nog een keer van de heerlijke garnalen te genieten. Eens kijken welke we dit keer uit zullen kiezen! We weten natuurlijk nooit wat we in het volgende stadje kunnen verwachten. Morgen gaan we met de bus naar Kampot, zo'n 45 minuten van hier. Maar de strand en de zee zullen we voorlopig nog geen afscheid van nemen ;)